امیرمحمد بیگ زاده؛ محمدرضا باسعادت؛ هادی اردینی
چکیده
این مطالعه به بررسی پاسخ کالریمترهای تداخل‌سنجی به پرتوهای یون‌ساز از طریق مدل‌سازی می‌پردازد. این کالری‌مترها به دلیل دقت بالا و حساسیت کم نسبت به اتلاف انرژی ذرات یون‌ساز و سایر ویژگی‌های منحصر به فرد، ابزارهای امیدوارکننده‌ای برای تحقیقات در حوزه فیزیک انرژی ذرات یون‌ساز هستند. با این حال، پاسخ آن‌ها به پرتوهای یون‌ساز ...
بیشتر
این مطالعه به بررسی پاسخ کالریمترهای تداخل‌سنجی به پرتوهای یون‌ساز از طریق مدل‌سازی می‌پردازد. این کالری‌مترها به دلیل دقت بالا و حساسیت کم نسبت به اتلاف انرژی ذرات یون‌ساز و سایر ویژگی‌های منحصر به فرد، ابزارهای امیدوارکننده‌ای برای تحقیقات در حوزه فیزیک انرژی ذرات یون‌ساز هستند. با این حال، پاسخ آن‌ها به پرتوهای یون‌ساز به خوبی درک نشده است. در این مطالعه یک چارچوب شبیهسازی برای مدل‌سازی سپارش انرژی پرتو و تولید سیگنال در قلب اصلی کالریمتر ایجاد و توسعه داده شده است. این شبیهسازی شامل اثراتی مانند انتقال حرارت، تغییرات الگوهای تداخلی[1] و جذب انرژی در سیستم کالریمتری است. در این مطالعه از شبیهسازی برای مطالعه رفتار کالریمترهای تداخل‌سنجی تمام‌نگاری در سناریوهای مختلف از قبیل تغییر جهت پرتودهی، گذر زمان و تغییر در هندسه ماده جاذب، استفاده شده است. نتایج نشان داد که پاسخ کالریمترهای تداخل‌سنجی به پرتوهای یون‌ساز، پیچیده بوده و به زمان و محیط جاذب بستگی دارد. این یافتهها به بهینهسازی کالریمترهای تداخل‌سنجی برای آزمایشهای حوزه فیزیک هستهای کمک خواهد کرد. [1]. Fringe Pattern
امیرمحمد بیگ زاده؛ هادی اردینی
چکیده
این مطالعه چگونگی تأثیر وجود ناهمگنی پلاتین-استخوان بر دز دریافتی بافت در پروتون‌درمانی، با استفاده از یک سیستم کالریمتر تداخل سنجی تمام‌نگاری انجام شد. کالریمترهای تداخل سنجی تمام نگاری ابزارهای موثری هستند که در کاربردهای پرتودرمانی برای اندازه‌گیری تغییرات در دز سپارش شده از پرتوهای یون‌ساز در طول درمان استفاده می‌شوند. ...
بیشتر
این مطالعه چگونگی تأثیر وجود ناهمگنی پلاتین-استخوان بر دز دریافتی بافت در پروتون‌درمانی، با استفاده از یک سیستم کالریمتر تداخل سنجی تمام‌نگاری انجام شد. کالریمترهای تداخل سنجی تمام نگاری ابزارهای موثری هستند که در کاربردهای پرتودرمانی برای اندازه‌گیری تغییرات در دز سپارش شده از پرتوهای یون‌ساز در طول درمان استفاده می‌شوند. با این حال، وجود ناهمگنی در مجاورت بافت می تواند دز موثر مورد نیاز برای درمان نواحی مورد نظر بافت را تحت تاثیر قرار دهد. برای مشاهده اثر ناهمگنی بر دز تحویلی و طرح تداخلی و پروفایل دز با استفاده از کالریمتر تمام‌نگاری تداخل‌سنجی، یک مدل محاسباتی در این مطالعه توسعه داده شد. پاسخ سیستم مدل شده توسط کارهای تجربی تایید شده است. یافتهها نشان داد که ناهمگنی بافت-استخوان تأثیر قابل ملاحضهای بر دز دریافتی از تابش دارد. بنابراین، این مطالعه بر ضرورت استفاده از این سیستمها را در کاربردهای پرتودرمانی برای بررسی تأثیر ناهمگنی در طول طراحی درمان تأکید میکند.